Κανόνας 1. Δεν υπάρχουν κανόνες.

Κανόνας 2. Ισχύει ο κανόνας ένα.


Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ''Βόλτα στο φεγγάρι '' - Δημήτρης Νίκου

Ένα ξεχασμένο ντοσιέ με ανακατεμένα χαρτιά, χειρόγραφες σημειώσεις, παλιά γράμματα χωρίς όνομα συντάκτη και παραλήπτη. Γράμματα και λίγα ποιήματα, σαν σκέψεις αποτυπωμένες σε στίχους. Ο συντάκτης των επιστολών αυτών γράφει για τη ζωή του, θυμάται, διηγείται και αφήνεται να παρασυρθεί σε μια εξομολόγηση ζωής, της δικής του και της δικής μας ζωής.

Ο συγγραφέας αποκαλεί τα γράμματα "ερωτικές επιστολές". Γράμματα αγάπης από τον άγνωστο συντάκτη προς κάτι ή κάποιον που του άλλαξε τη ζωή. Και σημειώνει:

"...με πιάνει μια περίεργη υποχρέωση. Τώρα τα έχω εγώ στα χέρια μου. Αλλά δεν είναι δικά μου. Κι αν δεν ξέρω από ποιον προέρχονται και πως έφτασαν εκεί που τα συνάντησα εγώ, ίσως έτσι φτάσουν πάλι σε εκείνον.[...]Γιατί κανενός η ζωή δεν αξίζει να είναι τσαλακωμένη, πεταμένη κι απαξιωμένη. Κι επίσης αν δεν διαβάστηκαν ποτέ από τον άγνωστο παραλήπτη τους, ίσως έτσι να μπορέσει να τα διαβάσει."

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Απώλεια και εξομολόγηση. Αναμνήσεις που ξεκλειδώνουν το ερμάρι των πιο πολύτιμων εικόνων της ψυχής. Σκέψεις, διηγήσεις και όνειρα που συνδέουν με μια λεπτή -σχεδόν διάφανη- κλωστή, τη φαντασία και την αλληγορία με την πραγματικότητα. Μικρά και μεγάλα κομμάτια από τις υποστάσεις του εαυτού και του είναι, που όλα μαζί συνθέτουν το πολύχρωμο βιτρό μιας ζωής. Υποστάσεις ίδιες, μα ταυτόχρονα τόσο διαφορετικές, ξένες αλλά την ίδια στιγμή δικές μας.

Γράφει και εξομολογείται σ' αυτό που τον πήρε απ' το χέρι και του άλλαξε τη ζωή, στη δύναμη που μετέβαλε τη ροπή των πραγμάτων. Αφήνεται να παρασυρθεί και να παρασύρει σε διαδρομές δαιδαλώδεις, που πρέπει να περπατούνται αργά, προσεκτικά. Εξομολόγηση με αφορμή μια απώλεια, που γίνεται παρουσία ισχυρή, ξανά και για πάντα.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίαμβος