Κανόνας 1. Δεν υπάρχουν κανόνες.

Κανόνας 2. Ισχύει ο κανόνας ένα.


Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ''Βόλτα στο φεγγάρι '' - Δημήτρης Νίκου

Ένα ξεχασμένο ντοσιέ με ανακατεμένα χαρτιά, χειρόγραφες σημειώσεις, παλιά γράμματα χωρίς όνομα συντάκτη και παραλήπτη. Γράμματα και λίγα ποιήματα, σαν σκέψεις αποτυπωμένες σε στίχους. Ο συντάκτης των επιστολών αυτών γράφει για τη ζωή του, θυμάται, διηγείται και αφήνεται να παρασυρθεί σε μια εξομολόγηση ζωής, της δικής του και της δικής μας ζωής.

Ο συγγραφέας αποκαλεί τα γράμματα "ερωτικές επιστολές". Γράμματα αγάπης από τον άγνωστο συντάκτη προς κάτι ή κάποιον που του άλλαξε τη ζωή. Και σημειώνει:

"...με πιάνει μια περίεργη υποχρέωση. Τώρα τα έχω εγώ στα χέρια μου. Αλλά δεν είναι δικά μου. Κι αν δεν ξέρω από ποιον προέρχονται και πως έφτασαν εκεί που τα συνάντησα εγώ, ίσως έτσι φτάσουν πάλι σε εκείνον.[...]Γιατί κανενός η ζωή δεν αξίζει να είναι τσαλακωμένη, πεταμένη κι απαξιωμένη. Κι επίσης αν δεν διαβάστηκαν ποτέ από τον άγνωστο παραλήπτη τους, ίσως έτσι να μπορέσει να τα διαβάσει."

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Απώλεια και εξομολόγηση. Αναμνήσεις που ξεκλειδώνουν το ερμάρι των πιο πολύτιμων εικόνων της ψυχής. Σκέψεις, διηγήσεις και όνειρα που συνδέουν με μια λεπτή -σχεδόν διάφανη- κλωστή, τη φαντασία και την αλληγορία με την πραγματικότητα. Μικρά και μεγάλα κομμάτια από τις υποστάσεις του εαυτού και του είναι, που όλα μαζί συνθέτουν το πολύχρωμο βιτρό μιας ζωής. Υποστάσεις ίδιες, μα ταυτόχρονα τόσο διαφορετικές, ξένες αλλά την ίδια στιγμή δικές μας.

Γράφει και εξομολογείται σ' αυτό που τον πήρε απ' το χέρι και του άλλαξε τη ζωή, στη δύναμη που μετέβαλε τη ροπή των πραγμάτων. Αφήνεται να παρασυρθεί και να παρασύρει σε διαδρομές δαιδαλώδεις, που πρέπει να περπατούνται αργά, προσεκτικά. Εξομολόγηση με αφορμή μια απώλεια, που γίνεται παρουσία ισχυρή, ξανά και για πάντα.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίαμβος 

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Παρουσίαση : Η Περιπέτεια των 4 εποχών

''Σε χρόνια μακρινά, σε χρόνια περασμένα,σε κάτι πράσινα παλάτια κι ανθισμένα,
τέσσερις άρχοντες, τέσσερις βασιλιάδες ζούσαν.Τα ονόματά τους κάποτε, όλοι μπορεί ν’ ακούσαν
Τι συνέβη όμως, όταν ένας απ’ τους βασιλιάδες, το ξένοιαστο και άτακτο Καλοκαίρι, αποφάσισε να κυβερνήσει μόνο του τον κόσμο και να μη δώσει τα ηνία στο Φθινόπωρο;Και ποιο ρόλο έπαιξε ο Άνθρωπος σ’ αυτή την ξαφνική και ανήκουστη επανάσταση;
Θα τους συγχωρήσουν οι άλλες εποχές όταν συνειδητοποιήσουν τις συνέπειες της απληστίας και της απερισκεψίας τους; Με μια υπέροχη εικονογράφηση και μια φρέσκια ματιά σ’ ένα πολύ επίκαιρο ζήτημα, αυτή είναι μια ιστορία για την απληστία των ανθρώπων,
την ανάγκη για την αύξηση της παραγωγής και του κέρδους,αλλά και ένα σχόλιο για την αφέλεια και την απερισκεψία των σύγχρονων κοινωνιών που μπορεί να μας στοιχίσει κάτι περισσότερο από μια κλιματική αλλαγή: έναν άδειο, ακατοίκητο πλανήτη.''


Ένα εκπληκτικό βιβλίο για μικρά -αλλά όπως συνηθίζω να λέω συχνά- και για μεγάλα παιδιά .Η παραπάνω περιγραφή-περίληψη του βιβλίου τα λέει όλα ,με ένα άκρως επίκαιρο θέμα που μας βάζει σε σκέψεις...τελικά μήπως είναι ώρα να κάνουμε κάτι για το περιβάλλον μας;
Η εικονογράφηση είναι κάτι παραπάνω από όμορφη ,άλλωστε δεν είναι τυχαία η βράβευση του βιβλίου απο το ελληνικό τμήμα IBBY για το λόγο αυτό.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε γονείς ,δασκάλους και σε όσους νοιάζονται έστω και λίγο για το μεγάλο σπίτι όλων μας ,τον πλανήτη γη!

κείμενα: Μαρίζα Γεωργαλού
εικονογράφηση : Κατερίνα Χαδουλού
κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Καρυδάκη