Κανόνας 1. Δεν υπάρχουν κανόνες.

Κανόνας 2. Ισχύει ο κανόνας ένα.


Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΤΟ ΠΙΚΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Η Τζουλάι είναι μία γυναίκα που γεννήθηκε την εποχή της δουλείας στη Τζαμάικα, σε μια φυτεία ζαχαροκάλαμου. Αποκόπηκε με τη βία από τη μητέρα της, λόγω της χαριτωμένης εμφάνισής της, ώστε να πάει στο αρχοντικό και να γίνει προσωπική υπηρέτρια. Οι πολιτικές εξελίξεις της χώρας όμως, τρέχουν, και η Τζουλάι πρέπει να κερδίσει μία καλύτερη ζωή για την ίδια σε μία χώρα που φλέγεται από το μίσος…

Η ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει τη γραφή της Αντρέα Λιβύ θα μας μεταφέρει με μεγάλη επιτυχία στην Τζαμάικα. Η γραφή είναι πλούσια σε λυρισμό και περιγραφές και η πλοκή, ξεδιπλώνεται με τέτοια φυσικότητα που τίποτα σε αυτό το βιβλίο δε φαίνεται να είναι φανταστικό. Το βιβλίο αυτό, πέρα από συγκηνιτικό είναι μία καταπληκτική ένδειξη γραφής όπου οι λέξεις μεταμορφώνονται αβίαστα σε ολοκάθαρες εικόνες.


Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ

Δεν υπάρχει κανένα γραπτό που να έχει διασωθεί από τα χέρια του ίδιου του Πυθαγόρα. Μία ομάδα επιστημόνων, όμως, εμπλέκεται σε ένα μυστήριο που ταράζει τα νερά καθώς εγείρει υποψίες πως πράγματι, ένα χειρόγραφο από τον ίδιο τον Δάσκαλο υπάρχει καλά κρυμμένο σε μία μυστική τοποθεσία. Ένα χειρόγραφο που πάση θυσία πρέπει να φτάσει στα χέρια μιας σέκτας νεοπυθαγορείων που προσμένουν τη μετενσάρκωσή του.

Το βιβλίο είναι απλό, λιτό σε περιγραφές και πλούσιο σε μαθηματική ιστορία. Η πλοκή που το διέπει δεν χαρακτηρίζεται από κάτι ιδιαίτερο και στο τέλος ο μέσος αναγνώστης θα απογοητευτεί καθώς η πλοκή δεν κορυφώνεται ποτέ. Αυτό το ιστορικό θρίλερ θυμίζει περισσότερο μία ερασιτεχνική απόπειρα γραφής που λόγω του μεγάλου πυρήνα αναγνωστών μαθηματικής λογοτεχνίας διαβάστηκε τόσο. Λογοτεχνικά, είναι ένα πολύ μέτριο ανάγνωσμα.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ- Ο ΓΛΑΡΟΣ ΙΩΝΑΘΑΝ ΛΙΒΙΝΓΚΣΤΟΝ

Κεντρικός χαρακτήρας είναι ένα μικρό πουλί, ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον που προσπαθεί να τελειοποιήσει τις πτητικές του ικανότητες και να ξεφύγει από τις περιορισμένες δυνατότητες που του έχει υπαγορεύσει η φύση του. Απορριμένος από την υπόλοιπη κοινωνία των γλάρων, ο Ιωνάθαν επιμένει να ακολουθεί τους δικούς του νόμους και εμπλέκεται σε ένα υπαρξιακό ταξίδι που τον καθιστά πραγματικά μοναδικό.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένας θρύλος της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η λιτή γραφή και η μυστηριώδης πλοκή είναι δύο χαρακτηριστικά που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και τον καθιστούν συνοδοιπόρο του γλάρου. Ένα ανάγνωσμα που ξυπνάει μία πρωτόγνωρη αίσθηση ελευθερίας και μπορούν να απολαύσουν άνθρωποι όλων των ηλικιών. Δικαίως υπερασπίζεται τη φήμη του ως ένα από τα καλύτερα βιβλία όλων των εποχών.

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΡΤΑΛΙΑ

Το ξεχωριστό ταλέντο της Κας Κατερίνας Καρτάλια μας κάνει να λυπόμαστε πολύ που δεν είμαστε ακόμη παιδιά για να απολαύσουμε τα εξαιρετικά παραμύθια της και να χαθούμε μέσα στις σελίδες τους. Ταυτόχρονα, μας κάνει ιδιαιτέρως χαρούμενους το γεγονός ότι το «παραμύθι» ως έννοια αποκτά πλέον και αυτή τη διάσταση. Δύο παραμύθια πλημμυρισμένα από συναίσθημα, δύο χρωματιστοί κόσμοι που έχουν τόσα να διδάξουν στα παιδιά, αλλά ακόμη και σε εμάς τους μεγαλύτερους. Η «ερωτευμένη πεταλουδίτσα» είναι ένας ύμνος για τον έρωτα και τη διαφορετικότητα, ενώ η «χώρα των μπαλονιών» αποτελεί ένα μοναδικά πολυεπίπεδο ανάγνωσμα που φλερτάρει ανάμεσα στην ακούραστη επιθυμία για ζωή, και μέσα από κάποια πιο φιλοσοφική ματιά, ακόμα και με τον ίδιο το θάνατο. Τα παραμύθια της Κατερίνας Καρτάλια μπορούν να χρωματίσουν ακόμα και τις πιο γκρίζες καρδιές και μέσα από τη διάχυτη μαγεία τους να μας κάνουν να δακρύσουμε, να χαμογελάσουμε και να συγκινηθούμε. Τα παραμύθια της πολλά υποσχόμενης συγγραφέως και εικονογράφου είναι ένα εξαιρετικό δώρο- πλούσιο σε νόημα- για κάθε παιδί που αγαπάμε πολύ.




Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ- Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ. Philip Roth

O Άξλερ είναι ένας διάσημος ηθοποιός στη δύση της καριέρας του. Η κατάθλιψη δεν αργεί να έρθει και μαζί με αυτή, οι τάσεις αυτοκτονίας. Κάπως έτσι δεν τελειώνει συνήθως ένας καλός ρόλος όπως αυτοί που ο Άξλερ κάποτε μπορούσε να υποδυθεί με μεγάλη πειστικότητα; Με μία αυτοκτονία... Ο Άξλερ όμως, θα προσπαθήσει να κερδίσει μία αληθινή ζωή. Θα την ζήσει σαν ηθοποιός ή σαν άνθρωπος;

Το συγκεκριμένο βιβλίο χαρακτηρίζεται από μία άμεση αφήγηση, σκληρή και ορισμένες φορές ίσως, λίγο πιο «μεγαλειώδη» από όσο θα ταίριαζε στο περιεχόμενο. Οι εκκεντρικές προσωπικότητες που πρωταγωνιστούν δυσκολεύουν τον αναγνώστη να ταυτιστεί με κάποιον ήρωα και έτσι η ανάγνωση κυλάει κάπως μονότονα και από μία τρίτη σκοπιά που δημιουργεί κάποια απόσταση. Συνολικά, είναι ένα βρώμικο βιβλίο, με ορισμένες έντονες σκηνές που προκαλούν ενδιαφέρον, αλλά παρόλα αυτά, δεν υποβόσκει κάποιο ανώτερο νόημα από την ίδια την πλοκή που ίσως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κάπως προβλέψιμη. Παρουσιάζει ορισμένους ζοφερούς στοχασμούς με μια φιλοσοφική διάθεση, αλλά είναι αρκετά δύσκολο να πει πραγματικά κάποιος ότι το απόλαυσε.